Translate

dinsdag 25 juni 2013

Leesdillema

Ik lees graag.

Als in: héél graag.

Ik zou het liefst altijd en overal lezen.

Brengt me wel eens in de problemen ook.

In een ver (school)verleden, gebeurde het wel eens dat ik mijn verschrikkelijke onsportieve zelf tot een spurtje moest dwingen omdat ik weer eens te lang gelezen had.
Bussen wachten niet, lessen helaas ook niet…

In mijn huidige omstandigheden ben ik gezegend genoeg om dat probleem niet meer te hebben.

Mijn probleem is nu eerder dat mijn rommelende maag me tot orde roept.
Of dat er iemand opeens tegen me roept.
Zo van, ‘HEY, luister je eigenlijk wel?’
Als ik dan met moeite uit m’n boek kom en reageer met ‘Hmmm?’
worden de mensen gewoonlijk niet vrolijker.

Vreemde mensen, ik weet het…

Een ander probleem van zo vaak lezen, is dat ik ook vrij snel lees. 
Ik heb me laten vertellen dat mijn ogen soms een waas vormen, omdat ze zo snel heen en weer gaan wanneer ik lees.
Ik vermoed dat hij me maar wat probeerde wijs te maken.

Diezelfde persoon probeert me ook minstens twee keer op een week wijs te maken dat ijs een noodzakelijk onderdeel van gezonde voeding is, en dat een mens dus niet zonder kan.

Zoals ik zei, vreemde mensen…

Maar het feit blijft dat mijn boeken niet zo lang mee schijnen te gaan als die van de gemiddelde lezer.
Dus als ik onderweg wil lezen, heb ik de keuze tussen één heel dik boek, waar ik dan liefst nog niet te ver in gevorderd ben.
Of twee iets dunnere.

Maar ik heb meestal zo iemand bij me, die mijn handtas graag gebruikt om allerlei ‘overbodige dingen’ in kwijt te raken.
Zo’n beetje zoals je met een muilezel zou doen.
Ja, dat is diezelfde persoon waar ik het al over had.

Ik herhaal mezelf nog maar eens: vréémde mensen.

Maar als mijn handtas volgepropt zit met
- de gps, want die laat je niet in de auto liggen vanwege het diefstal gevaar, en we hebben hem nodig want IK lees, en HIJ verdwaalt anders gegarandeerd
- mijn én zijn gsm, want je moet toch bereikbaar zijn, stel dat de gps uitvalt en we toch verdwalen...
- een doosje tandenstokers, want hij kan niet zonder, maar hij wil ze niet zelf wegsteken
- extra zakdoeken
- mijn altijd overdreven dikke portefeuille
- zijn niet veel dunnere portefeuille
- mijn niet bepaald kleine agenda
en allerlei noodzakelijke vrouwelijk toevoegingen die ik niet in detail ga vermelden…

…dan blijft er niet zo gek veel ruimte meer over voor mijn boeken.

Dus ik had een probleem.

Voeg daar nog eens aan toe dat ik graag in het Engels lees, omdat mijn favoriete genre nu eenmaal meestal in het Engels geschreven wordt, en ik me groen en geel erger aan knullige vertalingen.

En dan had ik een groot probleem: te weinig ruimte, of teveel boeken.

Nu gaat mijn persoon natuurlijk zeggen dat het teveel boeken zijn, maar ik zie me genoodzaakt om krachtig te protesteren!
Teveel boeken bestaat niet, there is no such thing!

Maar hoe kon ik heel veel boeken, herleiden tot heel weinig ruimte?

Ja, ik hoor het jullie wel zeggen, haal een ereader in huis.

Maar ik HOU van boeken!


Netjes op een rij in de boekenkast, allemaal k(l)eurige covers, het gewicht in mijn handen, lekker bladeren, 
én de geur niet te vergeten. 


En dan dat tevreden gevoel als ik ze, helemaal gelezen, netjes weer op hun plaats in de rij zet.

Dat kan een ereader mij niet geven.

Dus ik zat met een dillema…

To E-read, or not to E-read? (is dat een woord?)

Tot het Kruidvat, een winkel die in mijn ogen absoluut NIETS met boeken te maken heeft, zo lief was om een ereader in de aanbiedingsfolder te zetten.

En misschien heb ik dat, heel terloops, vermeld tegen mijn persoon.
Echt héél terloops, echt waar!

En die reageerde zowaar héél vreemd!
‘Ga die dan halen hé’
‘Wabliefte?’
‘Ga die gewoon halen. Wete wa, ge krijgt em van mij.’
‘Euhm?!’

Ter mijner verdediging, mijn manspersoon (ja dat hadden jullie intussen wel door he), is géén boekenliefhebber.

Sterker nog, mijn manspersoon kijkt heel sip als ik lees terwijl hij thuis is.

Dus dat was écht een vreemde reactie.
Maar, wie ben ik om een gegeven paard… (enzovoorts)

Dus zijn we de ereader gaan halen.
Natuurlijk heb ik eerst nog een dikke week getwijfeld, anders zou ik mezelf niet zijn.

Stel dat het rommel is?
Wat weet Kruidvat nu van ereaders?
Wat als hij kapot gaat?
Wat als ik niet graag lees op dat ding?

Maar een kleine speurtocht op het www, stelde me gerust over drie van de vier prangende vragen.
En die vierde vraag, dat was toch een kwestie van ondervinden, zoals mijn (ongewoon logische) persoon opmerkte.

Dus we zijn het ding gaan halen.

En weet je wat?

I love it!

Een massa boeken, altijd en overal bij de hand.
Een boek online kopen, en geen week moeten wachten tot het geleverd is.
Boeken vinden in het Engels, zonder me in duizend bochten te moeten wringen om ze thuis te krijgen.
Zalig!

Maar…

Ik mis het bladeren wel een beetje.

En mijn ‘wat ik ook maar in de buurt heb’-bladwijzer.

En de geur ook.

En op het uit-knopje duwen als m’n boek uit is, is niet hetzelfde als een écht boek dichtslaan en het weer in de kast zetten…

Dus:
Ik hou wel van m’n ereader-ding

Maar het zal nooit of te nimmer mijn echte boeken vervangen.

En boeken die ik gelezen en goedgekeurd heb in digitale vorm, zal ik toch (koppig, ik weet het) gaan kopen in fysieke vorm.

Gewoon, om ze écht te hebben.

En jullie? Lezen jullie bladerboeken of knopjesboeken?

4 opmerkingen:

  1. Zoals ik het nu zie is een e reader niets voor mij, maar zeg nooit nooit. Ik wil mijn boek ook kunnen voelen en ruiken. Ik ben een trage lezer, ik moet elk beeld kunnen zien in mijn hoofd dus ik kom wel een dikke week toe met een boek.
    Ik heb ook geen idee hoeveel een e-boek kost...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik ken het gevoel, ik zit toch ook nog altijd graag met een écht boek in mijn handen. Maar het blijft handig voor onderweg.
      De prijzen van een ebook varieren van gratis (:-) altijd leuk) tot zo'n 20€ voor nieuwe, en heel populaire boeken. De gemiddelde prijs die ik zelf geef aan een ebook is 5€.
      Ik ben van het principe dat ik voor alles wat meer is als dat, ook wel een écht boek kan kopen...

      Verwijderen
  2. Haha, ik ben van allebei. Voor onderweg is het heerlijk en vooral op vakantie scheelt het veel plek in de auto! En wat het omslaan betreft, laatst zat ik zo in een boek, dat ik m'n hele ereader opzijklapte, dus het went toch wel een beetje! Enne savonds in bed is het soms heel handig om de letters wat groter te zetten...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi, ik kan me voorstellen dat je daar wel even verbaasd zat te kijken en je afvroeg waarom er niets op de achterkant van je pagina stond :-)

      Ik hou zelf een boek graag vast met één hand, om de bladzijden om te slaan met de andere. Dat gaat goed met hardcovers, maar een dikke paperback kan soms (letterlijk) zwaar gaan wegen. Dat vind ik aan een ereader ook wel heel handig, het maakt niet uit hoe 'dik' een boek is, het blijft 'hand'elbaar.

      Verwijderen